Την αγάπη δε φοβάμαι,
στα φτερά της θα πιαστώ,
ό, τι πιο καλό θυμάμαι
σε εκείνην το χρωστώ.

Κρύφτηκα και μου `πε "πάμε,
άσε με να σ’ οδηγώ"
γλίστρησα και μου `πε "να `μαι",
σε κρατάω να σωθώ.

Κι αν το σχήμα της αλλάζει
κι άλλο πρόσωπο θα δω
αν ζητήσει να της δώσω,
πάλι θα παραδοθώ.

Κρύφτηκα και μου `πε "πάμε,
άσε με να σ’ οδηγώ"
γλίστρησα και μου `πε "να `μαι",
σε κρατάω να σωθώ.

Στην αγάπη όποιος δειλιάζει
κλείνει πόρτα στο Θεό,
μόνος του καταδικάζει
το γλυκό του εαυτό.