Βάσανα πόνους μου ‘βαλες, αρχόντισσα μικρή μου
και φθείρουμαι για σένανε και χάνω τη ζωή μου.

Έλα και ασ’ την απονιά, αρχόντισσα
κι εσύ δε φαίνεσαι κακιά, πανούργα, μόρτισσα,
γιατί μου κάνεις τσαχπινιές, ζητάς να με πεθάνεις,
διόλου δε συλλογίζεσαι, κακούργα, τι μου κάνεις.

Έμαθα, άλλον αγαπάς, αρχόντισσα κυρά μου
κι αν δεν αλλάξει η γνώμη σου, θα λιώσω, συμφορά μου.

Έλα και ασ’ την απονιά, αρχόντισσα
κι εσύ δε φαίνεσαι κακιά, πανούργα, μόρτισσα,
γιατί μου κάνεις τσαχπινιές, ζητάς να με πεθάνεις,
διόλου δε συλλογίζεσαι, κακούργα, τι μου κάνεις.