Φεύγουν διαστημόπλοια,
πετούν αεροπλάνα,
κι εγώ πετώ και χάνομαι
στα μάτια σου τα πλάνα.

Παράξενα αισθάνομαι
και σαν παιδί μπροστά σου,
μα κάπου στο διάστημα
χαρίζεις την καρδιά σου.

Ο κόσμος επονήρεψε,
να τη γαζώσει τρέχει,
κι εμένα το ρομαντικό
γιατί να τονε έχει.

Παράξενα αισθάνομαι
και παγωνιά συνήθως,
και νιώθω απέραντη ερημιά
ανάμεσα στο πλήθος.