Ζωγράφισα μια θάλασσα
γεμάτη αναμνήσεις
τον ήλιο παρακάλεσα
να της χαμογελά
σ’ ένα κοχύλι χάραξα
την ομορφιά της φύσης
πάνω στο κύμμα τ’ άφησα
να φύγει μακριά

να γενεί τραγούδι και φωτιά
να `χει τ’ όνειρό μου συντροφιά
κι αν δεν έρθεις πάλι και χαθείς
ήλιο θα σου βρω να ζεσταθείς

ζωγράφισα την άνοιξη
για να μπορεί ν’ ανθίσει
τριαντάφυλλο της νιότης σου
μέσα στην παγωνιά
γλυκό πρωί ανατολής
και δειλινό της δύσης
κάνε να φύγει της ψυχής
η τόση ερημιά