Με κατηγόρησες πως είμαι αφορμή
να μπει το μίσος, να φωλιάσει στην καρδιά μας,
η ευτυχία μας να σβήσει στη στιγμή
και να σκορπίσουν σαν καπνός τα όνειρά μας.

Φταίμε και οι δυο, φταίμε και οι δυο μας που χωρίσαμε,
φταίμε και οι δυο που επιπόλαια φερθήκαμε,
φταίμε, φταίμε, φταίμε.

Γιατί δε σκέφτεσαι, λιγάκι, λογικά
και ασυνείδητα γιατί ζητάς να με δικάσεις,
πώς θα μπορέσεις, επιπόλαια καρδιά,
με τέτοιο λάθος τη ζωή σου να περάσεις.

Φταίμε και οι δυο, φταίμε και οι δυο μας που χωρίσαμε,
φταίμε και οι δυο που επιπόλαια φερθήκαμε,
φταίμε, φταίμε, φταίμε.