Μου έμαθες μάνα πως η αλήθεια
θέλει ελεύθερη να ζει
μακριά από ψέμα και συνήθεια
την πλάση αυτή να οδηγεί

Μου έμαθες πως οι αντιστάσεις
θέλουνε δυνατή ψυχή
και πως οι ηθικές προτάσεις
δεν έχουν πάντα ηθική

Ξέχασες όμως να μου μάθεις
πως η ματιά θα `ναι υγρή
πως η ζωή μου δίχως δάκρυ
θα φαίνεται ανιαρή
Ξέχασες όμως να μου μάθεις
πόσο πληγώνει η ψευτιά
πόσο πονάει η κακία
πως πέθανε η ανθρωπιά

Μου έμαθες μάνα να ελπίζω
τα δύσκολα να ξεπερνώ
μου έμαθες να πετώ στο γκρίζο
να βλέπω απ’ τον ουρανό

Μου έμαθες το κακό να νιώθω
για να προλάβω δεν μπορώ
να υποχωρώ όχι από φόβο
αλλά γιατί είναι πιο σωστό

Ξέχασες όμως να μου μάθεις
πως η ματιά θα `ναι υγρή
πως η ζωή μου δίχως δάκρυ
θα φαίνεται ανιαρή
Ξέχασες όμως να μου μάθεις
πόσο πληγώνει η ψευτιά
πόσο πονάει η κακία
πως πέθανε η ανθρωπιά
Ξέχασες όμως να μου μάθεις
πόσο πληγώνει η ψευτιά
πόσο πονάει η κακία
πως πέθανε η ανθρωπιά