Μιλήστε για τους άλλους σταυρωμένους
για τους χαροκαμένους
το γιο μου και το γιο της
βλαστάρια που θερίσανε κατάστηθα φωτιά
εκείνη τη νυχτιά
στο κούρσεμα της νιότης

Ξύλο στο ξύλο κάρφωναν
τρεις μέρες το σταυρό τους
με την ψυχή στο στόμα
προσμένοντας ακόμα
εκείνους που δε στάθηκαν
μια νύχτα στο πλευρό τους

Μιλήστε για τους άλλους σταυρωμένους
τους αδικοχαμένους
και πού να σε πετύχω
αγόρι που δε χώραγε του κόσμου η ξεγνοιασιά
στην κοσμοχαλασιά
σε ψάχνω τοίχο τοίχο