Όχι δε θα με πάρετε, ποτέ χωρίς αγώνα
Ποτέ μου δεν αγάπησα το χτυπητό σας χρώμα
Όχι δε θα με πάρετε, δεν είναι ώρα ακόμα
Μοιάζεται απο χρυσάφι, μα είστε απο χώμα.
Όχι δε θα με κλείσετε στην τρύπα με τα φώτα
Τι νόημα θα’ χει σαν θα’ μαι πια τυφλός
Ίσως τα καταφέρετε με τ’ ανδρείκελά σας
Τι νόημα όμως θα’ χει όταν μαυρίσει ο ουρανός.
Όχι δε θα με πνίξετε στη θάλασσα απο αίμα
Ποτέ δε θα νικήσετε τη δίκαιη φωνή
Όχι δε θα με βάλετε να διώξω τα περιστέρια
Κανείς ποτέ δεν μπόρεσε να πιάσει τη βροχή.