Πήραν φωτιά τα σύννεφα
αλάφιασε ο ήλιος
και η δική μου η χαρά
έγινε γκρίζο θρήνος

Θρηνώ για την αγιάτρευτη
την άταχτη φυγή σου
η τύχη μου αθεράπευτη
που βρέθηκα μαζί σου

Και η ψυχή μου σπαρταρά
όπως το περιστέρι
να γίνει στάχτη λαχταρά
να σκορπιστεί στ’ αγέρι

Γείραν του ήλιου οι χαρές
τα σύννεφα φουντώσαν
που οι δικές μου αγκαλιές
σήμερα με προδώσαν