Το άγριο κύμα του ταξιδιού μου
Δε λέει να μ’ αρνηθεί
Μικρά ναυάγια τα βήματα μου
Και ματωμένα τα γόνατα μου

Ξεγέλασε με, λύτρωσε με
Μια σπίθα φτάνει θαρρώ
Φωτιά να πάρω και μες στην ψυχή σου
Να πυρποληθώ

Η αγάπη με ανασταίνει
Η αγάπη…

Χαρίζομαι στα κύματα
Που οδηγούν στο βυθό σου
Αφήνομαι στα χέρια σου
Να ξαναγίνω δικό σου

Βρέχει μα στέγνωσε η αλήθεια
Κι όσο νυχτώνει διψώ
Σκορπάς αινίγματα, κι ύστερα φεύγεις
Και ότι μ’ αφήνεις φαντάζει λειψό

Η αγάπη με ανασταίνει
Η αγάπη…