ΜΠΙΛΥ: Μια κοτούλα στην αυλή
και μια γάτα παρδαλή
συζητάνε σοβαρά
για τ’ αυγά και τα μωρά.

Το αυγό και το γατί
έχουν διαφορά πολλή.
Το αυγό είναι στρογγυλό,
άσπρο, λείο και μικρό.

Το γατί είναι σταχτί,
με κοιλιά, ουρά κι αυτί.
Πώς θα κάνουνε παρέα;
Είναι και τα δυο ωραία;

ΚΟΤΑ: Το δικό μου το παιδί
είναι ήσυχο πολύ.
Δε χαλάει τη φωλιά του
γιατί κάθεται στ’ αυγά του.

ΓΑΤΑ: Το δικό σου είναι κουτό,
στην αυλή μας περιττό.
Το δικό μου όμως μιλάει,
τρέχει, παίζει και γελάει.

ΚΟΤΑ: Το δικό μου το παιδί
είναι Πάσχα και Λαμπρή!
Το δικό σου είναι μπελάς
όλο τρίχες και καυγάς!

ΓΑΤΑ: Α, για άκου να σου πω!
Τράβα πίσω το φτερό!
Που μιλάς και για μωρά.
Τι μας λες; Σιγά (KOTA: σιγά!) τ’ αυγά!

ΜΠΙΛΥ: Κακαρίσματα, φωνές,
τσακωμοί και γρατζουνιές.
Πέφτει κάτω το αυγό,
ομελέτα το μωρό!