Παράνομη αγάπη, σκοτεινή
στης νύχτας τα ερείπια κρυμμένη.
Δικαίωμα δεν έχεις, μα ούτε και φωνή
και είσαι πάντα έρημη και περιφρονημένη.

Κανένας δεν μπορεί, δεν μπορεί να καταλάβει
τι είναι ν’ αγαπάς μες στο σκοτάδι,
να ζεις στο περιθώριο ριγμένη,
στη φυλακή σου καταδικασμένη.

Κανείς καλή κουβέντα δε θα πει
που αγάπησες και αγαπάς ακόμα.
Θα πούνε την αγάπη, την αγάπη σου, ντροπή
και θα τηνε λερώσουνε πετώντας την στο χώμα.

Κανένας δεν μπορεί, δεν μπορεί να καταλάβει
τι είναι ν’ αγαπάς μες στο σκοτάδι,
να ζεις στο περιθώριο ριγμένη,
στη φυλακή σου καταδικασμένη.