Αχ… η νύχτα κόπηκε στα δυο
Και έχει φέρει το καημό
Σε μια αγάπη που ζητά
Λίγη δροσιά μες τη σκιά
Του φεγγαριού και δε μιλά

Μα… στα όνειρα της δε χωρά
Ούτε ελπίδα ούτε χαρά
Κι έγινε η σπίθα πυρκαγιά
Για μια αγάπη που πονά

Αχ… στα αστέρια πέταξε ψηλά
Κι έχει δει πιο καθαρά
Πώς είναι πάνω η μοναξιά
Μες το σκοτάδι μια καρδιά
Και ξαναγύρισε εδώ
Που η νύχτα κόπηκε στα δυο

Αχ… η νύχτα κόπηκε στα δυο
Και βγάζει ένα στεναγμό
Απ’ το μηδέν στο πουθενά
Και η καρδιά πια δε ζητά
Λίγη δροσιά μες τη σκιά