Πού χτυπάνε τα νταούλια,
τα κλαρίνα, τα βιολιά;
Πού αλλού, βρε Ιορδάνη;
Στη δική μας γειτονιά.

Πού πηγαίνει το φεγγάρι
και του ήλιου η καρδιά;
Πού αλλού, βρε Ιορδάνη;
Στη δική μας γειτονιά.

Πού τη νύχτα κάνουν μέρα
και το γέλιο κεραυνό;
Πού αλλού, βρε Ιορδάνη;
Στο δικό μας σπιτικό.

Πού τα πίνουν νιοί και γέροι,
όλοι τους με μια καρδιά;
Πού αλλού, βρε Ιορδάνη;
Στου Τσανάκου τη γωνιά.

Πού κερνάνε τους καημούς τους,
το κρασί με την οκά;
Πού αλλού, βρε Ιορδάνη;
Στη δική μας γειτονιά.

Πού πεθαίναν οι λεβέντες,
κυπαρίσσια αψηλά;
Πού αλλού, βρε Ιορδάνη;
Στη δική μας γειτονιά.