Όταν σου κόβονται οι ρίζες, μάγκα,
ακολουθάς το φευγιό σου πάλι.
Όταν σου κόβονται οι ρίζες, μάγκα,
δεν ξεστομίζεις χαλάλι.

Όταν σε καλούν τα όνειρά σου, μάγκα,
ποια φυλακή, ποια πληγή, ποιο ναυάγιο;
Όταν σε καλούν τα όνειρά σου μάγκα,
βρίσκεις σ’ ένα ψέμα, απάγκιο.

Όταν τελειώνουν τα περάματα, μάγκα,
γίνεσαι πρόσφυγας άμοιρος, μόνος.
Όταν τελειώνουν τα περάματα, μάγκα,
είσαι ξανά εσύ κι χρόνος.

Κάπου αλλού σε περιμένουμε, μάγκα,
πάρε μαζί την ψυχή σου.
Κάπου αλλού σε περιμένουνε, μάγκα,
και καρτερούν τη φωνή σου