Μελαγχολώ και δε μιλώ
κι αναρωτιέται το μυαλό
αν ήταν μάνα στοργική
του πανικού του η φυλακή.

Η ζωή του όλη
άδειο πορτοφόλι
του'κλεψε η μαφία
τη φωτογραφία
κι από τ’ όνομά του
την ταυτότητά του.

Μελαγχολώ και το μυαλό
με πάει πέρα απ’ το καλό
εκεί π'ανάβει ο πυρετός
μα δε λυγίζει ο δυνατός.

Η ζωή του όλη
άδειο πορτοφόλι
κι ούτε στο κακό του
απ’ το μερδικό του
ζήτησε να πάρει
του δειλού τη χάρη.