Τον καιρὸ που γεννήθηκα
κείνα τα χρόνια, μού ῾χε ο Θεὸς
φυλάξει τὰ δέντρα. Ήταν αστέρια στὸν ουρανό...
Μπροστά μου ὁ Ταΰγετος στεκόταν ανέπαφος...
Ήταν ο κόσμος τούτος τόσο όμορφος, που μπέρδευε εύκολα
κανεὶς τὰ φαινόμενα...
Τὸν καιρὸ ποὺ γεννήθηκα κείνα τὰ χρόνια,
δὲν πλανιότανε ούτε υποψία κακής φωτιάς στὸν ορίζοντα.