Σαράντα παλληκάρια κι ένας γέροντας,
στολίστ’καν κι αρματώθ’καν για τουν πόλιμου.
Bάζουνε τα ντουφέκια τ’ς, φέγγουν τα βουνά,
βάζουν και τα σπαθιά τους, λάμπουν θάλασσες.
Παίρνουν το δρόμο πάνε, τη γιαλόστρατα1,
στη μάνα τους πηγαίνουν την ευχή τ’ς να τ’ ς δώσ’.
Ώρα καλή παιδιά μου κι αντέτ’ στο καλό.

1γιαλόστρατα: παραλιακός δρόμος