Σου μιλάω, μη με καις
είμαι μόνη δυο φορές
της ζωής μου οι χαρές
αγκαλιές προσωρινές

Μη μου φύγεις, μείνε εδώ
γίνε χάδι τρυφερό
ένα σώμα, μια ψυχή
μια καινούργια εποχή

Σου μιλάω δεν ακούς
μη φοβάσαι τους καιρούς
Δες στα μάτια τη ζωή
την πλευρά τη φωτεινή

Γίνε δρόμος να σωθώ
με το φως να ενωθώ
να χαράξω μια γραμμή
μια καινούργια διαδρομή

Κι αν δε με βγάλει πουθενά
ο δρόμος που `χω πάρει
θα μείνω εκεί σε μια γωνιά
τραγούδι στο συρτάρι

Θα μείνω εκεί σε μια γωνιά
τραγούδι στο συρτάρι
Κι αν δε με βγάλει πουθενά

Σου μιλάω κι η σιωπή
πια δεν έχει τι να πει
Το χαμόγελο κρατάς
φυλακή και δε μιλάς

Άσ’ την πόρτα ανοιχτή
ποιος δε θέλει να σωθεί;
Δώσ’ μου δυο γλυκά φιλιά
κι έχω φύγει μακριά

Κι αν δε με βγάλει πουθενά
ο δρόμος που `χω πάρει
θα μείνω εκεί σε μια γωνιά
τραγούδι στο συρτάρι

Θα μείνω εκεί σε μια γωνιά
τραγούδι στο συρτάρι
Κι αν δε με βγάλει πουθενά...