Κάθε φορά που αντικρίζω στο παραθύρι μου το γκρίζο
η έκπληξη με περιμένει στο βλέφαρο μου καρφωμένη
κι ένα παράπονο μαράζι κάτω απ’ τα μάτια μου σταλάζει
κάτω απ’ τα μάτια μου σταλάζει ένα παράπονο μαράζι

Σήμερα που `ναι Κυριακή θέλω να βγάλω μια κραυγή
σήμερα που `ναι Κυριακή θέλω να βγάλω μια κραυγή

Μια στο σφυρί και μια στ’ αμόνι αυτός ο ήλιος με πληγώνει
μικροχαρές μικροελπίδες χαρακωμένες με ρυτίδες
αφίλητοι ή φιλημένοι, πάντα δειλοί, πάντα χαμένοι
πάντα δειλοί, πάντα χαμένοι, αφίλητοι ή φιλημένοι

Σήμερα που `ναι Κυριακή θέλω να βγάλω μια κραυγή
σήμερα που `ναι Κυριακή θέλω να βγάλω μια κραυγή