Για το δικό σου βάσανο
εχθές αργά το βράδυ
τον πάνω κόσμο άφησα
και μπήκα μες στον Άδη.

Τώρα είμαι πεθαμένος,
στη μαύρη γης χωμένος
τις νύχτες με τ’αγιάζι
με τρώει το μαράζι
κι ώσπου να σβήσει η πούλια
μιλώ στα νυχτοπούλια.

Βρε κάνε με ν’αναστηθώ
τον Άδη να γλιτώσω
κι ευθύς στο σπίτι σου θα ρθώ
για να σε στεφανώσω.

Τώρα είμαι πεθαμένος,
στη μαύρη γης χωμένος
τις νύχτες με τ’αγιάζι
με τρώει το μαράζι
κι ώσπου να σβήσει η πούλια
μιλώ στα νυχτοπούλια.