Από τη Σμύρνη είμαι εγώ
Και κράτησα το κάστρο
Κάνω τον πόνο μου χορό
Και την καρδιά μου άστρο

Βγήκε τ’ αηδόνι στη φωνή
Και τραγουδάει και λέει
Πέφτει στη γη μας το φιλί
Κι η προσευχή θα κλαίει

Χίλια χρονιά, πόσα χρονιά, πόσα κλάματα
Μα η ζωή γεννιέται πάντα, στα χαλάσματα
Μα η ζωή γεννιέται πάντα, στα χαλάσματα
Χίλια χρονιά, πόσα χρονιά, πόσα κλάματα

Από τη Σμύρνη άρχισα
Να νιώθω την αγάπη
Έβγαλα βάρκα με πανιά
Να κολυμπάει στο δάκρυ

Στα καλντερίμια οι καπνοί
Το κόκκινο στο χώμα
Χόρτασε ο κόσμος λησμονιά
Μα εγώ θυμάμαι ακόμα