Τι έχει αυτός ο ναυτικός
και βαριαναστενάζει
κι όλο στην πλώρη κάθεται
και τη στεριά κοιτάζει,
και βαριαναστενάζει.

Του ναυτικού τα βάσανα,
του ναυτικού τον πόνο,
οι ναυτικοί τον ξέρουνε
κι αυτοί τον νιώθουν μόνο.

Από μικρός στις θάλασσες
τον τρώει η στενοχώρια
που ζει απ’ τη μανούλα του
κι απ’ την αγάπη χώρια,
τον τρώει η στενοχώρια.

Του ναυτικού τα βάσανα,
του ναυτικού τον πόνο,
οι ναυτικοί τον ξέρουνε
κι αυτοί τον νιώθουν μόνο.

Μεσ’ στο καράβι τριγυρνά
με μάτια δακρυσμένα
και τραγουδάει του χωρισμού
τραγούδια πονεμένα,
με μάτια δακρυσμένα.