Νύχτες που περάσανε δίπλα σου και χάσανε
όσα δεν κατάλαβες που είχα να σου πω
για έρωτα διψάσαμε και όταν ξεπεράσαμε
κάθε όριο λογικής στίγμα επαφής

Σαν κεραυνός που με καίει με χτυπάει
σαν μια όαση με ξεδιψάει
ναυαγός στα δικά σου λιμάνια

Σαν κεραυνός που με καίει με χτυπάει
μες το αίμα σαν φλόγα κυλάει
των χιλιών σου το νέκταρ μεθάει
η δική σου η αγάπη πονάει

Νύχτες που κρατήσαμε όσα ψιθυρήσαμε
κι άλλα τόσα όνειρα που είχανε σκοπό
για ζωή διψάσαμε κι όσα δεν προφτάσαμε
έγιναν συνήθεια γόρδιος δεσμός

Σαν κεραυνός που με καίει με χτυπάει
σαν μια όαση με ξεδιψάει
ναυαγός στα δικά σου λιμάνια

Σαν κεραυνός που με καίει με χτυπάει
μες το αίμα σαν φλόγα κυλάει
των χιλιών σου το νέκταρ μεθάει
η δική σου η αγάπη πονάει