Μόνη σου γυρνάς εδώ κι εκεί
σαν περιπλανώμενο πουλί,
τ’ όνομά σου είναι ιστορία
μια γλυκιά, φευγάτη αμαρτία.

Μπαμπα- μπαμπα- μπαμπα μπαμπαλού
μου `χεις πάρει και μυαλό και νου,
μπαμπα- μπαμπα- μπαμπα μπαμπαλού
σε κρατώ μα εσύ είσαι πάντα αλλού.

Μόνη σου χορεύεις και μεθάς,
σαν αγρίμι, νύχτα τριγυρνάς,
ξέρεις η ψυχή σου τι ζητάει,
σε κανέναν, τώρα, δε χρωστάει.

Μπαμπα- μπαμπα- μπαμπα μπαμπαλού
μου `χεις πάρει και μυαλό και νου,
μπαμπα- μπαμπα- μπαμπα μπαμπαλού
σε κρατώ μα εσύ είσαι πάντα αλλού.