Συνηθίσαμε ν’ ακούμε άλλ’ αντ’ άλλων
σ’ ένα φάλτσο και ισόγειο περιβάλλον,
μα εγώ δεν αργώ να βάλω μπρος,
να φύγω όσο είναι καιρός.

Δεν έχω τίποτα να χάσω,
είναι όλα φορεμένα και παλιά,
στα περίεργα του κόσμου πάω πάσσο,
προσπερνάω και τους στέλνω δυο φιλιά,
δυο φιλιά.

Συνηθίσαμε το ψέμα για αλήθεια
και ο έρωτας μας έγινε συνήθεια,
μα εγώ δεν αργώ να βάλω μπρος,
να φύγω όσο είναι καιρός.

Δεν έχω τίποτα να χάσω,
είναι όλα φορεμένα και παλιά,
στα περίεργα του κόσμου πάω πάσσο,
προσπερνάω και τους στέλνω δυο φιλιά,
δυο φιλιά.