Τηλέφωνα σε παίρνω μα η κλήση προωθείται,
και άλλη μία μέρα η μορφή σου αγνοείται,
καπνίζω, πίνω για να σε ξεχάσω, να ηρεμήσω,
μα οι αναμνήσεις πάλι μ’ αναγκάζουν να λυγίσω.

Στο παρα πέντε έχω φτάσει απ’ το γκρεμό,
στο παρα πέντε γιατί η ώρα έχει πάει τώρα πέντε,
είσ’ αλλού και έχω χάσει το μυαλό,
στο παρα πέντε έχω φτάσει απ’ το γκρεμό,
στο παρα πέντε γιατί η ώρα έχει πάει τώρα πέντε,
γύρνα αγάπη μου γιατί θα τρελαθώ,
στο παρα πέντε.

Στους δρόμους βγαίνω κι όποια κι αν κοιτάζω, σε κοιτάζω,
πιο πάνω κι από μένα σ’ το δηλώνω πως σε βάζω,
μου λείπεις και τα όρια της τρέλας ξεπερνάω,
με παραισθήσεις νιώθω πως και πάλι σε φιλάω.

Στο παρα πέντε έχω φτάσει απ’ το γκρεμό,
στο παρα πέντε γιατί η ώρα έχει πάει τώρα πέντε,
είσ’ αλλού και έχω χάσει το μυαλό,
στο παρα πέντε έχω φτάσει απ’ το γκρεμό,
στο παρα πέντε γιατί η ώρα έχει πάει τώρα πέντε,
γύρνα αγάπη μου γιατί θα τρελαθώ.

Στο παρα πέντε.