Τ’ ανάποδα του κόσμου
ισιώνω νοερά
Προσθέσεις κι αφαιρέσεις
για λίγα και καλά
Εσύ στην κόλαση σου
εκεί να κοιμηθείς
επιστροφές δεν έχει
μην το διανοηθείς

Για σένα απόψε δεν είμαι σπίτι
Απουσιάζω
Με μένα πίνω κι εμένα έχω
Να κουβεντιάζω
Πως δε μου λείπεις τον εαυτό μου
Παραμυθιάζω
Απουσιάζω, απουσιάζω
Απουσιάζω

Αλλού το όνειρό μου,
Το θαύμα μου, αλλού.
Τη φυλακή σου είδα
Σαν πόρτα τ’ ουρανού
Εκεί που ζουν τα λίγα
Για πάντα να κρυφτείς
Και αν με νοσταλγήσεις
Μην ψάξεις να με βρεις

Για σένα απόψε δεν είμαι σπίτι
Απουσιάζω
Με μένα πίνω κι εμένα έχω
Να κουβεντιάζω
Πως δε μου λείπεις τον εαυτό μου
Παραμυθιάζω
Απουσιάζω, απουσιάζω
Απουσιάζω