Τίποτα δεν έχει πια αξία,
όλα μοιάζουν ίδια και μικρά,
τέλειωσε, σου λέω, η ιστορία
από τότε που μου είπες "γειά",
έκλεισε ο δρόμος, σταμάτησε ο χρόνος
κι η καρδιά μου, πλέον, δε χτυπά.

Ποιος είμαι, τι κάνω, πού πάω,
μόνος μου κλαίω, υποφέρω και πονάω,
εσύ με έκανες στα όρια να φτάσω
και τ’ όνομά μου να ξεχάσω,
ποιος είμαι, τι κάνω, πού πάω,
μόνος μου κλαίω, υποφέρω και πονάω,
εσύ με έκανες να ζω με αναμνήσεις
και για την ώρα που θα γυρίσεις.

Τίποτα δεν έχει πια αξία,
όλα μοιάζουν τώρα περιττά,
θα `σαι, για ό,τι γίνει, η αιτία,
έφυγες και μ’ άναψες φωτιά,
έκλεισε ο δρόμος, σταμάτησε ο χρόνος
κι η καρδιά μου, πλέον, δε χτυπά.

Ποιος είμαι, τι κάνω, πού πάω,
μόνος μου κλαίω, υποφέρω και πονάω,
εσύ με έκανες στα όρια να φτάσω
και τ’ όνομά μου να ξεχάσω,
ποιος είμαι, τι κάνω, πού πάω,
μόνος μου κλαίω, υποφέρω και πονάω,
εσύ με έκανες να ζω με αναμνήσεις
και για την ώρα που θα γυρίσεις.