Που πήγαν τόσοι έρωτες
που πήγαν τόσοι φίλοι
και τούτο το ζεϊμπέκικο
το νιώθω σαν σκαμπίλι

Είναι βαθιές οι μαχαιριές
και στυγεροί οι φόνοι
όταν οι όρκοι δυνατοί
σκίζονται σαν χαρτόνι

Μερακλωμένη μοναξιά
θα φέρω μία γύρα
στην πίστα της παλιοζωής
που έδωσα και πήρα

Μερακλωμένη μοναξιά
δεντράκι φυλλοβόλο
καθώς αδειάζουν τα κλαδιά
εγώ χορεύω σόλο

Όσα οι δυο μας ζήσαμε
πως έλιωσαν σαν χιόνι
πως το βασίλειο της καρδιάς
γκρεμίστηκαν οι δρόμοι

Μερακλωμένη μοναξιά
θα φέρω μία γύρα
στην πίστα της παλιοζωής
που έδωσα και πήρα

Μερακλωμένη μοναξιά
δεντράκι φυλλοβόλο
καθώς αδειάζουν τα κλαδιά
εγώ χορεύω σόλο