Βράδιασε κι άδειασε η πόλη
σε λίγο θα ρθει και η βροχή
σε μαύρο πέλαγο η ψυχή
δίχως αραξοβόλι.

Κλείσε σιγά την πόρτα
σβήσε και τα κεριά
να μη σε δω που φεύγεις
σπουργίτι στο Βοριά.

Κράτησε την ανασεμιά μου
και φόρα την για φυλακτό
κι άσε με να σ΄ονειρευτώ
μέσα στην ερημιά μου.

Κλείσε σιγά την πόρτα
σβήσε και τα κεριά
να μη σε δω που φεύγεις,
σπουργίτι στο Βοριά.