(Μες απ’ τα έγκατα της ύπαρξής τους... ακούγονται φωνές...)

Διπλοί Πλανήτες...
γεννηθήκαμε...
μες στο απέραντο το Χάος...

Με συντροφιά...
τις αόρατες Δυνάμεις...

ισορροπώντας στο Άπειρο...

ο ένας... του άλλου... νιώθαμε...
την ύπαρξη από μακριά...

Τώρα οι Δυνάμεις...
της ισορροπίας...
μέσα τους... γκρεμίζονται...

Άλλες Δυνάμεις...
ανισορροπίας...
μας τραβούν κοντά...

Οι δυνάμεις...
που μας οδηγούν... στην σύγκρουση...
είναι φοβερές...

Το τέλος μας... πλησιάζει...

Η ύπαρξή μας...
σε λίγο... δε θα υπάρχει...

Ό,τι είμαστε και δεν είμαστε...
στο Χάος θα διαλυθεί...