Απ’ τα δικά σου πράγματα
κρατάω τ’ όνομά σου
που κατοικεί στις νύχτες
του κορμιού μου
και στους μικρούς
κήπους της βροχής.

Στην πατρίδα μου
με λένε πέλαγο,
για τα τραγούδια μου
που ταξιδεύουν στις αυλές
και στα ωραία όνειρα.

Πάντα αύριο ομολογώ τον θάνατο
και τη μετέωρη φωτιά σου.