Έχω μείνει μόνος στη ζωή,
πικραμένο κι έρημο πουλί,
τώρα πια δε σταματάει το κλάμα, το κλάμα,
πόνος και καημός που `ναι ο χωρισμός.

Συλλογιέμαι και ρωτώ πού να `σαι, πού να `σαι,
να σε ξαναβρώ, να σε ξαναβρώ.

Μ’ άφησες μέσ’ στον παλιοντουνιά,
μέσ’ στον κάμπο, μόνη καλαμιά,
τώρα πια δε σταματάει το κλάμα, το κλάμα,
πόνος και καημός που `ναι ο χωρισμός.

Συλλογιέμαι και ρωτώ πού να `σαι, πού να `σαι,
να σε ξαναβρώ, να σε ξαναβρώ.

Με χτυπούνε όλοι οι καιροί
κι η καρδιά ν’ αντέξει δεν μπορεί,
τώρα πια δε σταματάει το κλάμα, το κλάμα,
πόνος και καημός που `ναι ο χωρισμός.

Συλλογιέμαι και ρωτώ πού να `σαι, πού να `σαι,
να σε ξαναβρώ, να σε ξαναβρώ.