Τι κρίμα οι λέξεις σου
να βγάζουν τόσο θόρυβο,
τι κρίμα να `χουν τέτοιο βάρος,
τι κρίμα, να `σαι, μέσα μου,
αβάσταχτα μεγάλος.

Τι κρίμα να `σαι σίγουρος
ότι επέλεξες για `σένα,
τι κρίμα, η αλήθεια σου
να μην χωράει κι εμένα,
τι κρίμα να σε θέλω.

Τι κρίμα να πιστεύεις
ότι μπορείς να επιλέγεις,
τι κρίμα να επιμένω,
όταν το `χεις ήδη κάνει,
τι κρίμα να `μαι μόνη.

Τι κρίμα, να σκιάζεις
το φως που με κρατάει,
τι κρίμα να σε χάνω,
τι κρίμα να με χάνεις, ...