Μοιάζει να `ναι η μοίρα μηχάνημα ζωής
που δεν μπορείς ν’ ακούσεις και δεν μπορείς να δεις.
Οι άνθρωποι γεννιούνται και ποιες είν’ οι ψυχές
που θα `ρθουν να σε δούνε και πώς θα βρεις αυτές.

Σαν ηλιαχτίδα σ’ ένα γυαλί
έχεις περάσει στο σώμα μου εσύ.
Ήσουν ελπίδα, ήμουν ευχή
μ’ άλλη δικλείδα κοίτα τη ζωή.

Τα λάθη του μυαλού μας αλλάζουν τις ροές,
τα πάθη του κορμιού μας χαράζουν τις στιγμές.
Μα πρέπει ν’ αλλάξω τις συμπεριφορές,
με χρώμα να τις βάψω σε όμορφες στιγμές.