Ηλιαχτίδα μου που φέγγεις στις καρδιές τα δειλινά
Με το νου μου ταξιδεύεις σ’ ακρογιάλια μακρινά
Στο παλιό το τρεχαντήρι πού `χει πλώρη σκαλιστή
Της αλμύρας το ποτήρι γεύτηκα στη κουπαστή

Φύσα αγέρι φύσα αγέρι να σαλπάρουμε παιδιά
Φύσα η θάλασσα να φέρει καλοτάξιδα σκαριά

Ο Πουνέντες, ο Μαίστρος, ο Σιρόκος κι ο Γαρμπής
Τα πανιά μας θα φουσκώσουν σαν τα σύννεφα θαρρείς
Το γαλάζιο του πελάγου μεσ’ τα μάτια της κυλά
Το ζηλέψαν τα δελφίνια και ταράξαν τα νερά

Φύσα αγέρι φύσα αγέρι να σαλπάρουμε παιδιά
Φύσα η θάλασσα να φέρει καλοτάξιδα σκαριά