Κλαίνε τα δέντρα και τα ρυάκια,
οι μαργαρίτες και τ’ αηδονάκια.
Κλαίει το ποτάμι και τα ψαράκια,
κλαίει το χώμα και τα παιδιά.

Κακορίζικο σινάφι, σκότωσες για το χρυσάφι.

Τι φταίν’ οι κάμποι και τα πουρνάρια,
οι κατσικούλες και τα μουλάρια?
Τι φταίει το δάσος; Θεέ μου τι θράσος,
με το έτσι θέλω έρημη γη.

Κακορίζικο σινάφι , σκότωσες για το χρυσάφι.