(Η διαίσθηση του Πυρήνα…
αισθάνεται… να ηχούν μέσα του…
σαν χείμαρρος ορμητικός… απόμακρος…
οι διαισθήσεις… όλων των εφήμερων…
στο παρελθόν… χαμένων όντων…

Τα Άτομα της Διαίσθησης…
αρχίζουν να ακούγονται…
με φωνές αιθέριες… παράξενες…
που έρχονται από το Μέλλον…

Ο Πυρήνας…
με αιθέριους ήχους… παράξενους…
συνοδεύει… τις φωνές των Ατόμων…)

Άτομα της Διαίσθησης…
Εμείς!...

Μες στο Παρόν…
δεν ζήσαμε ποτέ!...

Η ύπαρξή μας…
ζει στο Μέλλον…

Όντα θνητά…
σε περισυλλογή βαθειά…
εικόνες…
αμυδρές… θολές…
του Μέλλοντος… αισθάνονται…
που φθάνουν στο Παρόν…
να γίνουν πράξεις απ’ το Μέλλον…

(Απόλυτη σιωπή… ακολουθεί… μες στον Πυρήνα…

Αρχίζουν να ακούγονται οι φωνές…
Ατόμων των Συναισθημάτων…
ενώ τις ακολουθεί…
με αιθέριους…
συναισθημάτων ήχους… απόμακρους…
ο Πυρήνας…)

Συναισθημάτων Άτομα…
Εμείς!...

Σ’ εφήμερα όντα…
ζούμε…

Θλίψεις… Χαρές…

Μελαγχολίες…

Μίση… Αγάπες…

Φόβοι… Ελπίδες…

Την ύπαρξή μας…
νοιώθουν μέσα τους…
δική τους…

Χωρίς να ξέρουν…
πως ξεχωριστά εμείς…
Αόρατα είμαστε Όντα…

(Οι φωνές… απόμακρα χάνονται…
μαζί με τους ήχους… του Πυρήνα…

Νέα σιωπή… μες στον Πυρήνα ακολουθεί…

Μες από την αιώνια εναλλαγή…
των Ήχων και των Σιωπών… του Συμπαντικού Νόμου…

Ο Πυρήνας…
αρχίζει να νιώθει… μέσα του βαθειά…
νέους… φανταστικούς ήχους… που έρχονται από το Μέλλον…

Ήχους Ατόμων των Φαντασίας…

Αρχίζουν… από μέσα του… ήχοι… φανταστικοί…

Σαν συνοδεία μουσική… στων Ατόμων την Φαντασία…)

Της Φαντασίας Άτομα…
Εμείς!...

Μέσα στα όντα ζούμε…

Στης Φαντασίας… τους κόσμους…
χάνονται…
μέσα σε ψευδαισθήσεις…

Μες απ’ της Φαντασίας τα Άτομα…
ταξίδια κάνουνε φανταστικά…

Σε κόσμους… άυλους…
Κόσμους… φανταστικούς…

Νοιώθοντας…
ό,τι έχουν φανταστεί…
σαν φαντασία δική τους…

(Οι φωνές… των Ατόμων της Φαντασίας…
σβήνουν απόμακρα…
μαζί με τους ήχους του Πυρήνα…)

* * *

(Από το έργο του Θεόδωρου Γκλαβέρη,
«Ο Συμπαντικός Πυρήνας» - 2011)