(Η σιωπή του Πυρήνα…
αρχίζει να χάνεται… από φωνές…
Ατόμων του Χάους του Χώρου…

Ο Πυρήνας…
με ήχους… χαοτικούς… αντιδρά…
«ακούγοντας» τις φωνές… μέσα στην ύπαρξή του…)

Του Χάους του Χώρου!...
Άτομα!... Εμείς!...

Άτομα…
πέρα απ’ τα Άτομα της Ύλης…

Μέσα μας…
Όλοι οι κόσμοι… υπάρχουνε…

Αόρατοι και Ορατοί…
στην ύπαρξή μας ζούνε…

(Άλλες φωνές…
μες απ’ τα βάθη του Πυρήνα… αρχίζουν να ακούγονται…

Φωνές… Ατόμων του Χάους του Χρόνου…)

Του Χάους του Χρόνου!...
Άτομα!... Εμείς!...

Μες απ’ τη φαντασία όντων…
που χαθήκαν… γεννηθήκαμε…

Όντων… εφήμερων…

Μετρώντας…
ό,τι στον κόσμο είχε κίνηση…

Την ύπαρξη του Χρόνου…
φανταστήκανε…

Που δε γεννήθηκε ποτέ…
κι ούτε ποτέ θα υπάρξει!...

(Οι φωνές…
των Ατόμων του Χάους του Χώρου και του Χρόνου…
αρχίζουν να ακούγονται… μαζί και χωριστά…

Ο Πυρήνας…
συνεχίζει να συνοδεύει τις φωνές…
με τους χαοτικούς του ήχους…)

Φωνές…
Ατόμων του Χάους του Χώρου!...
Εμείς!...

Εμείς!...
Ατόμων του Χάους του Χρόνου!...

Χώρο…
Απέραντο…
Δημιουργήσαμε…

Εμείς!...
Φανταστικό…
Απέραντο Χρόνο…

Του Χώρου… Άτομα…
Εμείς!...
Το Χώρο γύρω… νιώθουμε…
να μην υπάρχει…

Του Χρόνου… Άτομα…
Εμείς!...
Τον Χρόνο… νιώθουμε…
να σβήνει…

(Οι φωνές…
των Ατόμων του Χάους του Χώρου και Χρόνου…
αρχίζουν να χάνονται…
μαζί με τους ήχους του Πυρήνα…)

* * *

(Από το έργο του Θεόδωρου Γκλαβέρη,
«Ο Συμπαντικός Πυρήνας» - 2011)