Πάλι με σβηστά τα φώτα προσπαθείς να σβήσεις
τη μορφή μου το όνομά μου κι όσα θες να ζήσεις
δε μπορείς να ξεγελάσεις την καρδιά σου έτσι
πάει δυο και με θέλεις και θα κλαις στις έξι.

Μη φοβάσαι την αγάπη κι όταν μοιάζει με γκρεμό
είναι ένα σκαλοπάτι πριν αγγίξεις ουρανό
μη φοβάσαι την αγάπη και το δρόμο της ψυχής
γίνε βήμα κι έλα απόψε να με βρεις.

Πάλι με κλειστή την πόρτα έξω θες να κλείσεις
την αγάπη που σε τρώει και να μ’ αποκλείσεις
δε μπορείς να τη γελάσεις την καρδιά στο λέω
πάει δυο και σου λείπω τρεις και θα σε καίω.