Ξύπνησε αυγή και κάνε φως,
είναι μεγάλος ο καημός
κι η ανάσα μου πικρή...

Φύγε νυχτιά, δε σε μπορώ
τον πήραν και το κοφτερό
μαχαίρι στην καρδιά.

Κι ήταν Χριστός και στη ματιά
είχε και γέλιο και φωτιά
κι ήτανε νιος...

Στην ερημιά, θα κλάψω εγώ
πάλι θ΄ανέβω στο σταυρό
ώσπου να ρθεί ξανά.