Βέροια, Θεσσαλονίκη, Αθήνα, Όλυμπος
πάλι τη ζωή να βρεις ξεκίνα, αχ τι φως

Τέτοιο πόνο δεν τον θέλει ούτε ο Θεός
συγχώρεσε τον εαυτό σου, βάλε μπρος

Έτσι απλά και όμορφα πάλι η ζωή κυλάει
χθες ήταν νύχτα άγρια κι έπεσε να με φά αει
Νόμιζα όλα τέλειωσαν, μια σπίθα όμως κρατάω
Σαν από νάρκωση βαθιά σιγά σιγά ξυπνά α αω

Βέροια, Θεσσαλονίκη, Αθήνα...

Τέτοιο πόνο δεν τον θέλει...

Δίπλα ο φίλος μου γελά κι ο δρόμος ίσια πάει
πέρασμα είναι η ζωή και η βροχή ξεσπά αει
Χρώματα, κύκλος του θεού κι η ρόδα όπως γυρνάει
Φαίνεται πίσω να κυλά, κι όμως μπροστά μας πά α ει

Βέροια, Θεσσαλονίκη, Αθήνα, Όλυμπος
πάλι τη ζωή να βρεις ξεκίνα, αχ τι φως
Η ρόδα όπως γυρνάει
κι όμως μπροστά μας πά α ει