Τρέχεις σαν τον άνεμο κι έρχεσαι,
με καις με μια ανάσα θολή,
πήρες την καρδιά μου κι ορκίζεσαι,
θα `μαστε για πάντα μαζί.

Ήταν όνειρο μέσα στην έρημο,
ήταν οπτασία, με ξεγέλασες,
έψαξα για όαση, μα τίποτα,
καραβάνι ήσουν και με πέρασες.

Ξέρω, θα μου πεις, ήταν λάθος σου,
φταίει το φεγγάρι, η βραδιά,
φταίει το μεγάλο το πάθος σου,
ψέματα μου λέει ξανά.

Ήταν όνειρο μέσα στην έρημο,
ήταν οπτασία, με ξεγέλασες,
έψαξα για όαση, μα τίποτα,
καραβάνι ήσουν και με πέρασες.