Δε θέλω ν’ ανεβείς σε μηχανές
και οργισμένη στ’ άκρα να γυρίζεις
τώρα που ακόμα οι φίλες σου είναι μικρές,
μανούλα μου, τις νύχτες ψιθυρίζεις.

Δε θέλω εσύ να παίξεις με φωτιές
φωτιά θέλω να γίνεις να τις κάψεις
του κόσμου τις καρδιές με δυο ματιές
καινούριο λάδι εσύ να τις ανάψεις.

Και προσπαθώ αλλιώτικη απ’ τη μάνα μου να γίνω
και προσπαθώ μ’ αγάπη πάντα επάνω σου να γείρω.
Κι όλο ρωτώ αν ίσια τη ζωή σου θα φορέσεις
κι όλο ρωτώ τα λάθη τα δικά μου αν συγχωρέσεις.

Δε θέλω να σκεφτώ ότι κι εσύ
τις τρέλες μου θα κάνεις κι ας θυμάμαι.
Δεν το `ξερα κι εγώ απ’ την αρχή
πως όταν θα `μια μάνα θα φοβάμαι.

Δε θέλω εσύ να παίξεις με φωτιές
φωτιά θέλω να γίνεις να τις κάψεις
του κόσμου τις καρδιές με δυο ματιές
καινούριο λάδι εσύ να τις ανάψεις.

Και προσπαθώ αλλιώτικη απ’ τη μάνα μου να γίνω
και προσπαθώ μ’ αγάπη πάντα επάνω σου να γείρω.
Κι όλο ρωτώ αν ίσια τη ζωή σου θα φορέσεις
κι όλο ρωτώ τα λάθη τα δικά μου αν συγχωρέσεις.