Στο διάδρομο αγωνία, μουρμουρητά
η μαμά σου λαχτάρες, προικιά
αποφασίσαμε νούμερα

Έπειτα κάθε λύση πρόβλημα αποκτά
στα γόνατα μας σπάσαν νερά
ας τολμήσουμε νούμερα

Έλα όπως τότε, όπως παλιά
ξεσκόνισε μας την καρδιά
γέμισε τη με νούμερα

Στη θαυμαστή συνάντηση σ’ όλα να συμφωνούμε
η ράτσα μου φτούρησε, στάθηκε εικόνισμα στο φράχτη
τσιμπούκια και γέλια γίνηκε μα μάγκα δε βαριέσαι
εθελοντές στο μπουρδέλο και άγιος ο θεός
μπρος ολοταχώς
άσπρη τύχη, σκούρες κουρτίνες

Μ’ ακούει κανείς;
αφίσα τώρα η ράτσα μου με τσίχλα κολλημένη
διεύθυνση, τηλέφωνα, ατελείωτα νούμερα

Άντε, τρέξε μαζί μας