Βγήκα στον ορίζοντα, τα τέσσερα σημεία
κι είχα μια απορία, πού τάχα τριγυρνάς

Μόνη τραβώ το δρόμο μου κάτω απ'το φεγγάρι
κάνω προσευχητάρι, στης νύχτας τη σιωπή
σαράντα πεντε κύματα και εκατό φεγγάρια
μου είπαν την αγάπη μας πως την πουλάς στα ζάρια

Τ’ αστέρια όλα άναψαν, ξενύχτησαν μαζί μου
σαν να 'χα τη γιορτή μου, μα πουθενά εσύ