Τρεμοσβήνουνε τ’ αστέρια
και χαράζει η αυγή
κλαίω και σε συλλογιέμαι
πού να βρίσκεσαι εσύ.

Αχ, πολλές φορές με πλήγωσες
κι είπα να σε μισήσω.
Αχ κι είπα να σε μισήσω
μα σκέφτομαι πως δεν μπορώ
μονάχη μου να ζήσω.

Ποιος σε πήρε από κοντά μου
ποιος να ξέρει πού γυρνάς
κι ύστερα από τόση αγάπη
δηλητήριο με κερνάς.