Σήμερα πάλι, τα μάτια μου,
μια άλλη, για `κείνη την πέρασαν,
πάλι μια ξένη αγκάλιασα
και όσοι με είδανε, γέλασαν,
γέλασαν, γέλασαν, γέλασαν
και για τρελό με πέρασαν.

Μη σταματάς, οφθαλμαπάτη μου γλυκιά,
μη σταματάς να με γελάς,
εσύ, στον κόσμο με κρατάς.

Σήμερα πάλι, τα χέρια μου,
μιας άλλης τον ώμο αγγίξανε,
ένιωσα πάλι συγκίνηση
που νόμισα εκείνη πως ήτανε,
όμως εκείνη δεν ήτανε
κι όλοι τρελό με είπανε.

Μη σταματάς, οφθαλμαπάτη μου γλυκιά,
μη σταματάς να με γελάς,
εσύ, στον κόσμο με κρατάς.