Και ας μου έκανες κακό πώς να σου θυμώσω
αφού δεν ήτανε γραφτό κι ας σε θέλω τόσο.
Δε με αγάπησες λεπτό κι όμως εγώ σε νιώθω
αχ και να μπορούσα να σου πω για τον κρυφό μου πόθο.

Αφού δεν μπόρεσες ψυχή μου μ’ άλλο μάτι να με δεις
έκανα πέτρα την καρδιά μου να μην την ξαναδείς.

Τι θέλεις τώρα, για πες μου τώρα
τι θέλεις τώρα που δεν έχω καρδιά.

Εσύ για μένα ήσουν νερό που χρειαζόμουν τόσο
και αν μου δίνανε να πιω πλήρωνα όσο όσο.
Ήμουν αόρατος εγώ μες στο δικό μου πόθο
και το απέραντο κενό μ’ άφησες να νιώθω.

Αφού δεν μπόρεσες ψυχή μου μ’ άλλο μάτι να με δεις
έκανα πέτρα την καρδιά μου να μην την ξαναδείς.

Τι θέλεις τώρα, για πες μου τώρα
τι θέλεις τώρα που δεν έχω καρδιά.

Εσύ για μένα ήσουν νερό.